-
1 odbijać
1. (-am, -asz); perf odbić; vt(światło, fale, obraz) to reflect; (piłkę: z powrotem) to return; ( o ziemię) to bounce; (pieczęć, stempel) to put; ( ślady) to leave; (więźnia, jeńca) to rescue, ( tynk) to hammer down; ( drukować) to print; ( odzyskiwać) to retake, to recapture2. vi( odłączać się od grupy) to break awayodbijać od czegoś — ( kontrastować) to stand out against sth
odbijać (od brzegu) — ( o łodzi) to set sail, to cast off
odbić komuś dziewczynę/chłopaka — to steal sb's girlfriend/boyfriend
* * *ipf.1. ( o zmianie kierunku) reflect, deflect; odbić piłkę return a ball; odbijać piłkę bounce a ball; odbijać głos reflect the voice, echo, resound, reverberate; odbijać światło reflect light.2. (= odzwierciedlać) reflect.3. (= otwierać) hit open, open; odbić butelkę pot. hit a bottle open.4. (= odrywać) break l. force open; break off, detach; odbijać tynk hammer down.5. (= uszkodzić, ranić) beat (up), rough up; odbić komuś nerki kidney punch sb.7. (= odpierać) ward off, repulse, repel; odbijać cios parry a blow.8. ( o statku) (= odpływać) set sail, depart.9. (= skręcać) turn; odbijać w prawo turn right.10. (= uwalniać) free, rescue; odbić więźniów/jeńców free l. rescue prisoners/prisoners of war.11. (= odzyskać własność) recapture, retake, win back.12. ( w tańcu) cut in on.13. pot. (= uwodzić cudzą żonę, dziewczynę) steal.14. (= powetować) recoup, make up for, compensate.15. odbić na kimś swój gniew vent one's anger on sb.16. (= kontrastować) contrast, differ ( od czegoś from sth).17. ( o broni palnej) recoil, kick back.18. pot. (= wariować) go crazy; szajba komuś odbiła sb went crazy l. berserk; palma komuś odbiła sb went crazy l. berserk.ipf.1. ( zmieniać kierunek) be reflected l. deflected; odbijać się jak groch od ściany fall on deaf ears; odbijać się głośnym echem reverberate.2. (= skakać) take off; odbić się od dna rebound, bounce back.3. (wytworzyć obraz w wodzie, szybie) be reflected.4. (= przejawiać się) manifest o.s.5. (= odciskać się) leave a trace, be impressed l. imprinted.6. przen. leave a mark, influence, have an impact on.7. (= odłączać się) break away, leave.8. pot. (= powetować sobie) recoup o.s., make o.s. up for.9. (= bekać) belch, burp.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbijać
-
2 odbijać odbij·ać
-am, -asz; pf odbić1. vt1) (= odzwierciedlać) to reflect2) [piłkę] to return3) (o ziemię) to bounce4) [pieczątkę] to stamp5) (= zostawiać ślady) to leave6) (z niewoli) to rescue2. vi(= odłączać się od grupy) to break away3. odbijać się vr2) (ślad) to leave traces3) (piłka) to bounce (off), to deflectodbijać od czegoś (= odróżniać się) — to stand out against sth
-
3 odbi|ć
pf — odbi|jać1 impf (odbiję — odbijam) Ⅰ vt 1. Fiz. to reflect [światło, ciepło, dźwięk]- śnieg odbija część promieni słonecznych snow reflects some of the sun’s rays2. (ukazać obraz) [lustro, woda, szkło] to reflect, to mirror [obraz, wizerunek, postać]- ich twarze odbite w tafli wody their faces reflected a. mirrored on (the surface of) water- lustro odbiło jego podobiznę the mirror reflected his image3. Sport (zmienić kierunek) to deflect [strzał, piłkę]; (w tenisie, badmintonie) to return [piłkę, lotkę] 4. (nanieść maszynowo) to print; (powielić) to (make a) copy of; (odcisnąć) to impress- odbić pieczęć na dokumencie to stamp a document, to impress a document with a stamp a. seal- maszyna, która odbija kolorowy wzór na koszulkach a machine which prints a coloured pattern on T-shirts- ślad dłoni odbity w glinie/na piasku an impression of a hand in clay/sand- odbić dokument/stronę na ksero(kopiarce) to xerox® a. photocopy a document/page- ulotki odbijane na powielaczu leaflets printed on a. produced by a duplicating machine5. (otworzyć) to prise [sth] open, to prise open, to pry [sth] open, to pry open US [skrzynię, drzwi]; to open [wieko, pokrywę] 6. (odkruszyć) to chip [sth] off, to chip off [farbę, rdzę, tynk] 7. (uszkodzić części ciała) to injure [nerkę] 8. (uwolnić) to retake, to recapture [miasto, twierdzę]; to rescue [zakładników, jeńca, więźniów] 9 pot. (uwieść) to take away [żonę, kochanka, dziewczynę]- najlepsza przyjaciółka odbiła mi chłopaka my best friend has taken my boyfriend away from me- brat odbił mi dziewczynę w tańcu my brother cut in while I was dancing with a girl10 (odkorkować) to hit hard the bottom of a bottle with the palm of the hand so as to loosen the cork Ⅱ vi 1. (oddalić się od brzegu) [kajak, łódź] to push off; [statek, jacht, załoga] to set sail- wskoczyła do pontonu i pośpiesznie odbiła od brzegu she jumped into a dingy and hurriedly pushed off- nasz statek odbił/odbiliśmy od przystani o zachodzie słońca our ship/we set sail and left the haven at sunset2. (wyładować) to vent, to take [sth] out [gniew, zły humor] (na kimś on sb)- odbijać na kimś swoje niepowodzenia a. porażki to take out one’s frustration on sb3. (skręcić) [kierowca, pojazd] to turn off (od czegoś sth); [droga, trasa] to diverge, to branch off (od czegoś from sth)- od głównej drogi odbiliśmy w prawo we turned off the main road to the right- ulica, przy której mieszkam, odbija od drogi przelotowej the street where I live branches off the main road a. through route4. (odłączyć się) to stray- kilka owiec odbiło od stada a few sheep strayed from the flock5. (o broni) to recoil Ⅲ v imp. 1. pot. (oszaleć) jemu/im odbiło he’s/they’re nuts pot., he’s/they’ve gone round the twist GB pot. 2. pot. (stać się zarozumiałym) odbiło mu/jej he’s/she’s got big-headed a. too big for his/her boots pot. Ⅳ odbić się — odbijać się 1. Fiz. [dźwięk, fale, promieniowanie] to reflect (od czegoś off sth) 2. (ukazać swój obraz) to be mirrored a. reflected- jej twarz odbiła się w lustrze her face was reflected in the mirror3. (uzewnętrznić się) [uczucia, stany] to show, to be noticeable- na jej twarzy odbiło się zadowolenie her face showed satisfaction4. (uderzyć i zmienić kierunek) [piłka, strzał] to rebound (od czegoś from sth); to bounce, to bound (od czegoś off sth)- kamień odbił się od ziemi/ściany i uderzył go w nogę a stone bounced off the ground/wall and hit his leg- piłka odbiła się od słupka i wpadła do bramki the ball rebounded from a post and landed in the goal5. (skoczyć) [osoba, zwierzę] to push with one’s legs (od czegoś against); to push oneself (od czegoś off sth)- chłopak/pies odbił się od ziemi i skoczył w kierunku piłki the boy/dog leapt from the ground and jumped towards the ball- kot odbił się tylnymi łapkami i wskoczył na parapet the cat used its hind legs to spring onto the window sill6. (zostawić ślad) to be impressed- na piasku odbił się ślad stopy a footprint was impressed in the sand7. (wywrzeć wpływ) to affect vt- taki tryb życia odbija się na zdrowiu such a lifestyle affects one’s health- sytuacja na rynku odbija się pozytywnie/negatywnie na nastrojach społeczeństwa the economic situation adversely/favourably affects public opinion8. (oddalić się) to stray, to wander away- na wycieczce odbił od grupy i zabłądził during the excursion he wandered away from the group and got lostⅤ odbić sobie — odbijać sobie (rekompensować) to make up for [straty, brak]- straciliśmy mnóstwo czasu, ale odbijemy to sobie we’ve lost a lot of time, but we’ll make up for it- musiał odbić sobie na sprzedaży zboża to, co stracił na mleku he had to make up a. compensate for the losses in the milk sales by making gains in grain salesⅥ odbić się — odbijać się v imp. (czknąć) mnie/dziecku odbiło się I/the child belchedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbi|ć
-
4 rzutować
глаг.• бросать• кидать• метать* * *rzutowa|ć\rzutowaćny несов. 1. спец. проектировать; проецировать;2. па со отражаться на чём, налагать свой отпечаток на что; ● \rzutować na tło czegoś рассматривать (показывать) на фоне чего-л.+2. odbijać się
* * *rzutowany несов.1) спец. проекти́ровать; проеци́ровать•Syn:odbijać się 2) -
5 odbija|ć2
impf Ⅰ vi książk. (wyróżniać się korzystnie) to stand out (od kogoś/czegoś from sb/sth); (odróżniać się) to differ, to be different (od kogoś/czegoś from sb/sth)- eleganckim wyglądem odbijał od reszty gości his elegant outfit made him stand out from the other guestsⅡ odbijać się (wyróżniać się na tle) to stand outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbija|ć2
-
6 odciskać
impf ⇒ odcisnąć* * ** * *ipf.1. (= zostawiać ślad) impress ( w czymś in sth) ( na czymś on sth); odcisnąć piętno set a mark, imprint.ipf.odcisnąć się pf.1. (= odbijać się) leave a trace ( na czymś on sth).2. (= upamiętniać się) be impressed on sb's mind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odciskać
-
7 przypomina|ć2
impf Ⅰ vt (być podobnym) to resemble; (z wyglądu) to look like- to przypominało wielki parasol it resembled a giant umbrella- z profilu przypominał ojca in profile he looked like his father- on mi przypomina mojego brata he reminds me of my brother- co ci to przypomina? what does it remind you of?- czy to ci coś przypomina? does it remind you of anything?; does it ring any bells with you? pot.- budynek z wyglądu przypominał koszary the building looked like a barracks- to w smaku przypominało truskawkę the taste was reminiscent of strawberry- to raczej przypominało zapasy niż piłkę nożną it was more like wrestling than football- w niczym nie przypominać czegoś to bear no resemblance to sth- zwierzę przypominające żyrafę an animal resembling a giraffeⅡ przypominać sobie to remember, to recall- przypominam sobie, że tu był I remember that he was here, I remember a. recall his being here- teraz sobie przypominam now I remember- nie przypominam sobie I don’t a. can’t remember- nie przypominam sobie, żebym coś takiego powiedział I don’t remember a. recall ever saying anything like that- nie przypominam sobie takiej osoby/takiego filmu I don’t remember anyone/any film like that- czy przypominasz sobie, kiedy go ostatnio widziałeś? do you remember when you last saw him?Ⅲ przypominać się pot., euf. (odbijać się) przypominają mi się te ogórki those cucumbers are repeating on me pot., euf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przypomina|ć2
-
8 ucz|yć
impf Ⅰ vt 1. (przekazywać wiedzę) to teach- uczyć dorosłych niemieckiego to teach adults German- moja mama uczy w szkole podstawowej my mum teaches in a primary school ⇒ nauczyć2. (przyuczać) to teach- uczył ich odbijać piłkę z bekhendu he taught them how to play the backhand- uczyć psa posłuszeństwa to teach a dog obedience- tata uczył mnie prowadzić samochód dad taught me (how) to drive ⇒ nauczyć3. [doświadczenie, zabawa] to teach ⇒ nauczyć Ⅱ uczyć się 1. (zdobywać wiedzę) to learn; (odrabiać lekcje) to study- uczyć się angielskiego/gry na gitarze to learn English/the guitar- uczyć się do egzaminu to study for an exam- uczyć się u mistrza to train under a master- uczyć się dobrze/źle to be a good/poor student- uczyć się na piątki to be an A student- uczyć się (czegoś) na pamięć to memorize (sth) a. to learn (sth) by heart2. pot. (zdobywać zawód) to learn, to study (na kogoś to be sb)- będzie się uczył na stolarza he will learn to be a carpenter ⇒ nauczyć się3. (wyciągać wnioski z doświadczeń) to learn- uczył się ukrywać swoje uczucia he learned to hide his feelings- uczyć się tolerancji/cierpliwości to learn tolerance/patience- uczyć się na cudzych błędach to learn from the mistakes of others- uczyć się na własnych błędach to learn by a. from one’s (own) mistakes ⇒ nauczyć się■ uczyć kogoś rozumu pot. (napominać, pouczać) to teach sb sense, to put some sense into sb- uczyć się rozumu pot. (nabierać rozsądku) to learn (some) sense- uczył Marcin Marcina (a sam głupi jak świnia) przysł. it’s a case of the blind leading the blindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucz|yć
-
9 abprallen
ab|prallenvi sein1) ( zurückprallen)2) ( nicht treffen)an jdm \abprallen Beleidigung: nie dotknąć kogoś -
10 abspringen
ab|springen1) sport ( Weitsprung) odbijać [ perf odbić]; się ( Skispringen, Hochsprung) wybijać [ perf wybić] się2) ( sich lösen)3) (fam: sich zurückziehen) wycofać się -
11 abstechen
-
12 ziehen
zie hen ['ʦ̑i:ən] <zog, gezogen>2) ( bewegen)die Rollläden nach oben \ziehen podnosić [ perf podnieść] roletyjdn/etw aus dem Auto \ziehen wyciągnąć kogoś/coś z samochodu3) ( zerren)jdn an den Haaren \ziehen ciągnąć [ perf po-] kogoś za włosy4) (opp: drücken) Türins Schloss \ziehen domykać [ perf domknąć]5) ( steuern)das Flugzeug nach oben \ziehen wznieść samolot ku górze11) (durch\ziehen)den Gürtel durch etw \ziehen przeciągać [ perf przeciągnąć] pasek przez coś15) (an\ziehen)Veränderungen nach sich ( akk) \ziehen pociągać za sobą zmianyjdm eins über die Rübe \ziehen dać komuś po głowie ( pot)II. vi2) sein (um\ziehen)nach Berlin \ziehen przenosić [ perf przenieść] się do Berlinadurch die Stadt \ziehen iść przez miasto5) ( sich bewegen)nach rechts/links \ziehen Fahrzeug: odbijać [ perf odbić] w prawo/lewoins Wohnzimmer \ziehen Duft: wlecieć do pokoju dziennego ( przen)8) sein (ein\ziehen)in die Haut \ziehen wnikać [ perf wniknąć] do skóry[bei jdm] \ziehen Komplimente: robić [ perf z-] [na kimś] wrażeniediese Masche zieht bei mir nicht! ten numer nie robi na mnie wrażenia!1) ( es gibt einen Durchzug)es zieht jest przeciąg2) ( schmerzen)es zieht [mir] in den Beinen rwie [mnie] w nogachein \ziehender Schmerz rwący ból mjdn zieht es in die Ferne kogoś ciągnie w dalekie strony1) ( sehr lange dauern)sich \ziehen Verhandlungen: przeciągać [ perf przeciągnąć] się2) ( sich erstrecken)sich durch das Tal \ziehen Straße: rozciągać się wzdłuż doliny3) (sich hoch\ziehen)sich [am Seil] in die Höhe \ziehen podciągać [ perf podciągnąć] się [na linie] w górę
См. также в других словарях:
odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijać się — I – odbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając o coś, zmieniać kierunek swego ruchu, ulegać odbiciu od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka odbiła się od bramkarza i wpadła do siatki. Głos odbijał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijać — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… … Słownik frazeologiczny
nadbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadbijaćam, nadbijaća, nadbijaćają, nadbijaćany {{/stl 8}}– nadbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, nadbijaćbiję, nadbijaćbije, nadbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
wyciskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyciskaćam, wyciskaća, wyciskaćają, wyciskaćany {{/stl 8}}– wycisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wyciskaćnę, wyciskaćciśnie, wyciskaćciśnij, wyciskaćnął, wyciskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzór — m IV, D. wzoru, Ms. wzorze; lm M. wzory 1. «rysunek, motyw odbity, wyhaftowany itp. w celach ornamentacyjnych lub sporządzony w celu odtworzenia go w odbitce, hafcie itp.; deseń» Wzory geometryczne, roślinne, kwieciste, krzyżykowe. Wielobarwne,… … Słownik języka polskiego
odzwierciedlać — [wym. od zwierciedlać] ndk I, odzwierciedlaćam, odzwierciedlaćasz, odzwierciedlaćają, odzwierciedlaćaj, odzwierciedlaćał, odzwierciedlaćany odzwierciedlić [wym. od zwierciedlić] dk VIa, odzwierciedlaćlę, odzwierciedlaćlisz, odzwierciedlaćlij,… … Słownik języka polskiego
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego
świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla … Słownik języka polskiego
utrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utrącaćam, utrącaća, utrącaćają, utrącaćany {{/stl 8}}– utrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utrącaćcę, utrącaćci, utrąć, utrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
